ایده‌های جذاب برای عکاسی شهری

ایده‌های جذاب برای عکاسی شهری

**ایده‌های جذاب برای عکاسی شهری** 

شهرها و شهرستان‌ها ممکن است شلوغ، پرهیاهو و گاهی استرس‌زا به نظر برسند، اما در عین حال از بهترین مکان‌ها برای خلق عکس‌های بی‌نظیر و خلاقانه هستند. از افق‌های شگفت‌انگیز گرفته تا معماری چشمگیر، یا صحنه‌هایی که عبور رهگذران را در سایه عظمت آسمان‌خراش‌ها نشان می‌دهند، شما با انبوهی از فرصت‌های عکاسی مواجه خواهید شد. 

اگر تازه به شهر آمده‌اید یا در جستجوی الهام جدیدی هستید، این مقاله برای شماست. در اینجا شش ایده ساده و کاربردی برای عکاسی شهری آورده شده است. چه در یک کلان‌شهر پرجنب‌وجوش زندگی کنید و چه در یک شهر ساحلی و آرام، این پیشنهادها قطعاً توجه شما را جلب خواهند کرد. بدون اتلاف وقت، همراه شوید: 

1. آسمان‌خراش‌های شهری 

تمام شهرها آسمان‌خراش‌های بلند ندارند، اما اگر در شهری با این ویژگی‌ها قرار دارید، فرصت بی‌نظیری برای عکاسی فراهم می‌شود. می‌توانید به پایین ساختمان بروید و از زاویه‌ای عمودی به سمت بالا عکاسی کنید. اگر چندین آسمان‌خراش در کنار هم قرار دارند، می‌توانید یک ترکیب دیدنی با تمرکز بر چندین ساختمان ایجاد کنید. در روزهای مه‌آلود نیز می‌توانید حس رازآلودی به عکس‌های خود اضافه کنید و ساختمان‌هایی را ثبت کنید که گویی در دل ابرها غرق شده‌اند. 

روش دیگر این است که یک نقطه دوردست را انتخاب کنید. با استفاده از لنز واید یا تله‌فوتو، از افق شهر به صورت افقی عکس بگیرید. از نقاط دید مانند بام پارکینگ‌ها یا عرشه‌های مشاهده بهره ببرید. حتی مناطق کمی دورتر از مرکز شهر می‌توانند نمای شگفت‌انگیزی از افق شهر ارائه دهند. 

جزئیات نورپردازی را جدی بگیرید. طلوع و غروب خورشید می‌توانند فضاهای چشمگیری ایجاد کنند، اما نیم‌روز هم زیبایی خاص خود را دارد؛ زیرا سایه‌های تند یک نگاه انتزاعی به سازه‌ها می‌بخشند. فراموش نکنید که آزمایش کنید؛ گاهی نتایج غیرمنتظره می‌توانند به‌شدت ارزشمند باشند. 

2. مناظر شبانه شهری 

در حالی که روز زمان مناسبی برای عکاسی از زیبایی‌های شهر است، شب جاذبه‌های خاصی به تصاویر اضافه می‌کند. چراغ‌های درخشان آسمان‌خراش‌ها و افق شهر فرصتی بی‌نظیر برای ایجاد صحنه‌های جادویی فراهم می‌کنند، به‌ویژه اگر از تکنیک نوردهی طولانی استفاده کنید. این تکنیک می‌تواند نورهای مصنوعی را با سایه‌های تاریک خیابان‌ها، پارک‌ها و حتی سطح آب ترکیب کند. 

داشتن سه‌پایه و ریموت کنترل از اهمیت زیادی برخوردار است تا بتوانید از سرعت شاتر طولانی استفاده کنید. اگر با تکنیک HDR (رنج دینامیکی بالا) آشنایی دارید، می‌توانید تصویر نهایی را با ترکیب چند عکس خلق کنید که عمق و روشنایی بیشتری داشته باشد. 

یکی از بهترین زمان‌ها برای گرفتن عکس در شهر، هنگام غروب شب است؛ زمانی که چراغ‌ها روشن شده‌اند ولی هنوز کمی نور طبیعی باقی مانده است. این زمان عمق رنگ‌ها و جزئیات را افزایش می‌دهد. البته ایمنی در اولویت است؛ از ترک کردن مکان‌های خلوت به مدت طولانی خودداری کنید و همیشه مراقب محیط اطراف خود باشید. 

3. انعکاس‌های شهری 

اگر شهر شما پر از مناظر کلیشه‌ای است که بارها توسط دیگر عکاسان ثبت شده‌اند، می‌توانید زاویه جدیدی مانند بازی با انعکاس‌ها را امتحان کنید. کافی است لنزی واید بردارید و در نزدیکی آب عکاسی کنید؛ رودخانه‌ها، دریاچه‌ها یا حتی گودال‌های آب پس از بارش باران می‌توانند بستر مناسبی برای ثبت انعکاس‌ها باشند. همچنین می‌توانید از اجسام براق مانند شیشه‌ها یا فلزات استفاده کنید تا جلوه‌ای متمایز خلق کنید. 

۴. صحنه‌های خیابانی در شب

**ایده‌های عکاسی شهری: ثبت زیبایی‌های قلب شهر**

یکی از ایده‌های محبوب من در عکاسی شهری (همانطور که قبلاً اشاره شد) عکاسی از مناظر شهری در شب است، اما همچنین به شما پیشنهاد می‌کنم که صحنه‌های خیابانی را پس از تاریکی شب ثبت کنید. به عبارت دیگر، به دنبال فرصت‌هایی باشید که ساختمان‌ها و مردم را در کنار هم به نمایش بگذارید تا نتایج فوق‌العاده‌ای خلق کنید.

روش‌های مختلفی برای این کار وجود دارد. یکی از گزینه‌ها استفاده از سه‌پایه است و مانند یک عکاس منظره شهری به صحنه‌های خیابانی نزدیک شوید. ترکیب‌بندی خود را آماده کنید، منتظر بمانید تا فرد مناسبی از کنار شما عبور کند و زمانی که لحظه مناسب فرا رسید، دکمه شاتر را فشار دهید. (حتماً سرعت شاتر خود را کنترل کنید، اما حتی اگر فرد کمی محو باشد، مشکلی نیست؛ در واقع بیشتر به حس کلی صحنه اهمیت دارد.)

**ایده‌های عکاسی شهری: ثبت حرکت و زندگی**

روش دیگری که می‌توانید امتحان کنید این است که در مناطق شلوغ‌تر عکاسی کنید و از سرعت شاتر بسیار طولانی استفاده کنید. یک نوردهی ۱۰ ثانیه‌ای می‌تواند حرکت ترافیک یا مردم را ثبت کند و عکسی نفس‌گیر و پر از انرژی و حرکت به شما بدهد.

در عین حال، می‌توانید ایزو دوربین خود را بالا ببرید، مطمئن شوید که سرعت شاتر مناسبی دارید و به صورت دستی عکاسی کنید. به این ترتیب، می‌توانید سریع‌تر به اتفاقات خیابانی واکنش نشان دهید و هرچند ایزوی بالا ممکن است کیفیت تصویر را کمی کاهش دهد، اما نویز تصویر می‌تواند ظاهری جذاب و گرانج به عکس‌های شما بدهد.

۵. شهر از بالا 

عکس‌های هوایی به بینندگان دیدگاهی کاملاً جدید از شهر می‌دهند، حتی اگر این تصاویر ساختمان‌ها و جاذبه‌های شهری باشد که آن‌ها قبلاً صدها بار دیده‌اند. اگر این فرصت را دارید، حتماً از لنز واید استفاده کنید و به ارتفاع بروید تا عکسی شگفت‌انگیز از شهر خلق کنید.

بسیاری از عکس‌های هوایی با استفاده از پهپاد گرفته می‌شود، اما اگر پهپاد ندارید و نمی‌خواهید هزینه زیادی برای خرید آن بپردازید، گزینه‌های دیگری هم وجود دارد. دکه‌های مشاهده عالی هستند و در بیشتر شهرهای بزرگ می‌توان آن‌ها را پیدا کرد. اگر قصد دارید در زمان غروب یا پس از تاریکی عکاسی کنید، بهتر است قبل از رفتن تماس بگیرید و از قوانین مربوط به استفاده از سه‌پایه مطمئن شوید، زیرا برخی دکه‌ها اجازه استفاده از سه‌پایه را نمی‌دهند.

همچنین می‌توانید رستوران‌ها و بارهای روی پشت‌بام که دسترسی عمومی دارند را بررسی کنید و بسته به ارتفاع ساختمان‌ها، ممکن است بتوانید عکس‌های هوایی از پارکینگ‌های خاص هم بگیرید.

البته همیشه هنگام عکاسی از ارتفاعات، ایمنی خود را در اولویت قرار دهید. هرگز روی نرده‌ها خم نشوید و اگر قصد دارید دوربین خود را از لبه‌ای بیرون بیاورید، بند دوربین را دور دست یا گردن خود ببندید تا از سقوط آن جلوگیری کنید.

۶. شهر و محیط اطراف آن 

اکثر عکاسان شهری تمرکز خود را بر روی معماری و جزئیات ساختمان‌ها می‌گذارند، اما اگر به دنبال تصاویری منحصر به فرد هستید، چرا از یک نقطه دورتر به شهر نگاه نکنید و ببینید می‌توانید آن را در بستر محیطش ثبت کنید؟

با گنجاندن جنگل‌ها، دشت‌ها، دریاچه‌ها یا حومه‌ها در عکس‌های خود می‌توانید به بینندگان حس و معنای جدیدی از شهر و محیط اطراف آن بدهید. برای این کار معمولاً به یک نقطه دید مناسب نیاز خواهید داشت. در اینجا، پهپاد می‌تواند بسیار مفید باشد، اما می‌توانید از تپه‌ها یا ساختمان‌های بلند هم برای این نوع عکاسی استفاده کنید.

لنز واید معمولاً نتایج فوق‌العاده‌ای می‌دهد، اما به شما توصیه می‌کنم که با فواصل کانونی مختلف کار کنید تا اثرات متفاوتی به دست آورید.

**ایده‌های عکاسی شهری: کلمات آخر**

خب، حالا شش ایده ساده برای ثبت عکس‌های بی‌نظیر از شهرها را به شما معرفی کردیم. امیدوارم که این نکات الهام‌بخش شما باشند و آماده باشید تا دوربین خود را بردارید و به خیابان‌ها بروید و عکس‌های زیبایی ثبت کنید!

**حالا نوبت شماست:** 

چه شهری را قصد دارید عکاسی کنید؟ آیا عکاسی خاصی در ذهن دارید؟ نظرات و برنامه‌های خود را در کامنت‌ها با ما در میان بگذارید!

منبع سایت DPS ترجمه سهیل ارجمند

هوش مصنوعی و اعتراف عکاس

هوش مصنوعی و عکاسی

عکاس اعتراف کرد که تصویرِ برنده جایزه، توسط هوش مصنوعی تولید شده است.

جیمی گریرسون – گاردین
ترجمه سهیل ارجمند

یک عکاس پس از اعتراف به اینکه با نام مستعار “میمون گستاخ” در مسابقه عکس شرکت کرده است و تصویر برنده جایزه را با استفاده از هوش مصنوعی ساخته است، از دریافت این جایزه معتبر خودداری کرد.

هنرمند آلمانی بوریس الداگسن در وب‌سایت خود اعلام کرد که جایزه‌ی بخش خلاقانه‌ِ آزاد را که در جوایز عکاسی جهانی سونی برنده شده است را نمی‌پذیرد.

عکس برنده، دو زن از نسل‌های مختلف را به‌صورت سیاه‌وسفید نشان می‌دهد.

الداگسن که عکاسی و هنرهای تجسمی را در آکادمی هنر ماینز، هنر مفهومی و اینترمدیا را در آکادمی هنرهای زیبا در پراگ و هنرهای زیبا را در مدرسه هنر و ارتباطات ساروجینی نایدو در حیدرآباد خوانده است، در بیانیه‌ای در وب‌سایت خود، گفت که او “به‌عنوان یک میمون گستاخ” درخواست داد تا بفهمد آیا مسابقاتی برای ورود تصاویر هوش مصنوعی آماده می‌شود یا خیر. او افزود: «هنوز چنین مسابقه‌ای وجود ندارد»

الداگسن گفت: «ما، در دنیای عکس، به یک بحث آزاد نیاز داریم. بحثی در این مورد که چه چیزی را قرار است عکاسی در نظر بگیریم و چه چیزی را غیر عکاسی.  آیا چتر عکاسی به‌اندازه‌ای بزرگ است که تصاویر هوش مصنوعی را هم پذیرا باشد – یا این یک اشتباه است؟

با امتناع از دریافت جایزه، امیدوارم بتوانم این بحث را تسریع کنم.»

او گفت که این یک “لحظه‌ی تاریخی” بود؛ زیرا برای اولین‌بار یک تصویر مولود هوش مصنوعی برنده یک مسابقه عکاسی معتبر بین‌المللی شده است و افزود: “چند نفر از شما می‌دانستید یا حتی شک کرده بودید که این تصویر توسط هوش مصنوعی تولید شده است؟ گویی یک جای کار به‌ظاهر درست نمی‌آید، این‌طور نیست؟»

«تصاویر هوش مصنوعی و عکاسی نباید در چنین جایزه‌ای با یکدیگر رقابت کنند. آنها موجودات متفاوتی هستند. هوش مصنوعی عکاسی نیست؛ بنابراین من جایزه را نمی‌پذیرم.»

هنرمند آلمانی بوریس الداگسن می گوید که ورود به جوایز عکاسی جهانی سونی، برای برانگیختن بحث طراحی شده است.

الداگسن پیشنهاد داد که جایزه را به جشنواره عکسی که در اودسا اوکراین برگزار می‌شود، اهدا کند.

این شیرین‌کاری در زمانی انجام می‌شود که بحث‌های های شدیدی در مورد استفاده و پیامدهای هوش مصنوعی همراه با برخی هشدارهای آخرالزمانی مبنی بر اینکه این فناوری در آستانه آسیب غیرقابل‌برگشت به تجربه‌ی بشر است، سر گرفته.

پیشرفت‌های اخیر در استفاده از هوش مصنوعی در چت‌بات‌ها، ماشین‌های بدون راننده، نرم‌افزارهای آهنگ‌نویسی و توسعه داروسازی این بحث‌ها را برانگیخته است. ساندار پیچای، مدیر اجرایی گوگل، گفت که نگرانی‌ها در مورد هوش مصنوعی او را در شب‌بیدار نگه داشته است و هشدار داد که اگر این فناوری نادرست به کار گرفته شود، می‌تواند “بسیار مضر” باشد.

یکی از سخنگویان سازمان جهانی عکاسی گفت که الداگسن قبل از اینکه به‌عنوان برنده اعلام شود، “خلق مشترک” تصویر را با استفاده از هوش مصنوعی برای آنها تأیید کرده است. در مکاتبات ما، او توضیح داد که چگونه پس از دو دهه عکاسی، تمرکز هنری من بیشتر به کاوش در فرصت‌های خلاقانه مولدهای هوش مصنوعی معطوف شده است و تأکید بیشتر بر این تصویر به‌شدت بر «غنای دانش عکاسی» او متکی است. طبق قوانین مسابقه، عکاسان ضمانت ورود خود را ارائه می‌دهند.

بخش خلاقیت آزاد از رویکردهای تجربی مختلف برای ساخت تصویر از سیانوتایپ‌ها و رایوگراف‌ها گرفته تا روش‌های دیجیتالی پیشرفته استقبال می‌کند. به‌این‌ترتیب، پس از مکاتبات ما با بوریس و ضمانت‌هایی که او ارائه کرد، احساس کردیم که ورود او معیارهای این بخش را برآورده می‌کند و از مشارکت او حمایت می‌کنیم.

علاوه بر این، ما مشتاقانه منتظر درگیرشدن در یک بحث عمیق‌تر در مورد این موضوع بودیم و از آرزوی بوریس برای گفتگو با تهیه سؤالاتی برای پرسش‌وپاسخ اختصاصی با او برای وب‌سایت خود استقبال کردیم.

ازآنجایی‌که او اکنون تصمیم گرفته است جایزه خود را رد کند، ما فعالیت‌های خود را با او به حالت تعلیق درآوریم و مطابق با خواسته‌هایش، او را از رقابت حذف کردیم.  با توجه به اقدامات و اظهارات بعدی او و تلاش‌های عمدی‌اش برای گمراه‌کردن ما و در نتیجه باطل کردن ضمانت‌هایی که ارائه کرده بود، دیگر احساس نمی‌کنیم که قادر به انجام یک گفتگوی معنادار و سازنده با او باشیم.

ما اهمیت این موضوع و تأثیر آن بر تصویرسازی امروز را درک می‌کنیم. ما مشتاقانه منتظر بررسی بیشتر این موضوع از طریق کانال‌ها و برنامه‌های مختلف خود هستیم و از گفتگو پیرامون آن استقبال می‌کنیم درحالی‌که عناصر شیوه‌های هوش مصنوعی در زمینه‌های هنری تصویرسازی مرتبط هستند، جوایز همیشه بستری برای حمایت از برتری و مهارت عکاسان و هنرمندانی هستند که در این رسانه کار می‌کنند.

هوس مصنوعی

“اپیدمی چشم الکترونیکی”

امبرتو اکو


امبرتو اکو (1)

ترجمه سهیل ارجمند

شاید این مقاله مانندِ من، برای شما نیز جالب باشد:

مدتی پیش، من در «آکادمی اسپانیا» در شهر رم سخنرانی می‌کردم – یا بهتر بگویم سعی می‌کردم سخنرانی کنم. نور چراغی که در چشم‌هایم می‌تابید، خواندن یادداشت‌هایم را برایم دشوار و حواسم را پرت می‌کرد – آن نور، نور دوربین فیلم‌برداریِ تلفنِ همراهی بود متعلق به خانمی در میان حضار. من بسیار دلخورانه به آن واکنش نشان دادم (همان‌طور که من معمولاً در مواجهه با عکاسان بی‌ملاحظه این کار را می‌کنم) با توجه به اصل رعایت تقسیم‌کار مناسب، هنگامی که من کارم را آغاز می‌کنم آنها باید کار خود را متوقف کنند. زن دوربین خود را خاموش کرد، اما با حالتی مظلومانه، گویی که مورد خشم و غضبی سهمگین قرار گرفته بود.

همین تابستان در «سان لئو»[2]، هنگامی که این شهر ایتالیایی عملِ مبتکرانه‌ای را، برای نکوداشتِ ثبتِ مناظرِ منطقهِ «مونتفلترو»[3] در نقاشی‌های اولیه دوران رنسانس «پیرو‌دلا‌فرانچسکا»[4]، آغاز می‌کرد، سه نفر با فلش‌های عکاسی‌شان مرا کور می‌کردند و من برای یادآوری رعایت رفتار صحیح به آنها، مجبور به ایجاد وقفه در میان سخنرانی‌ام شدم. لازم به ذکر است که در هر دو رویداد، افرادی که برنامه من را ضبط می‌کردند متعلق به گروه‌های حرفه‌ای عکاسی و تصویربرداری نبودند و برای پوشش آن رویداد اعزام نشده بودند. آنها احتمالاً افرادی تحصیل‌کرده بودند که با ارادهٔ خود برای شرکت در سخنرانی‌هایی که نیاز به شنیدنش داشتند، آمده بودند. با این وجود، آنها همه علائم “سندرم چشم الکترونیکی” را نشان دادند: به نظر می‌رسید آنها عملاً هیچ علاقه‌ای به آنچه گفته می‌شد نداشتند. ظاهراً تنها چیزی که آنها می‌خواستند این بود که این رویداد را ضبط کنند و شاید آن را در YouTube ارسال کنند. آنها در آن لحظه توجه و تمرکز خود را ازدست‌داده بودند و به‌جای تماشا با چشم خود، ضبط تصویر با تلفن‌های همراه خود را ترجیح می‌دادند.

به نظر می‌رسد این تمایل به حضور با چشم مکانیکی به‌جای مغز انسانی، به لحاظ روانی گروه قابل‌توجهی از مردم را تحت تأثیر قرار داده است. شرکت‌کنندگان در حال عکس‌برداری و فیلم‌برداری در رم و سان لئو احتمالاً پس از گرفتن چند تصویر از آن رویداد، محل را ترک کردند، اما بدون هیچ درک دقیقی از آنچه که مشاهده کرده بودند. (چنین رفتاری، شاید هنگام دیدن یک استریپر موجه باشد – اما برای یک سخنرانی آکادمیک هرگز.) و اگر، آن‌طور که من تصور می‌کنم، این افراد در طول زندگی خود از هر چیزی که می‌بینند عکاسی کنند، همواره آنچه که دیروز ثبت کرده‌اند را امروز فراموش خواهند کرد.

چندین بار در مورد چگونگی توقف عکس‌گرفتنم در سال 1960، پس از گشت‌وگذار در کلیساهای جامع فرانسه، زمانی که مانند یک دیوانه از آنها عکس می‌گرفتم، صحبت کرده‌ام: پس از بازگشت از سفر به خانه، خود را در میان یک سری عکس‌های بسیار متوسط دیدم – درحالی‌که هیچ خاطره واقعی از آنچه دیده بودم، در ذهن خود نداشتم. دوربین را دور انداختم و در سفرهای بعدی، فقط آنچه را که در ذهنم دیده بودم ثبت کردم و برای یادآوری در آینده کارت‌پستال‌هایی عالی خریدم، بیشتر برای دیگران تا برای خودم.

یک‌بار، زمانی که 11 ساله بودم، در یک بزرگراه اصلی با غوغایی غیرمعمول روبرو شدم. از راه دور، شاهد حادثه‌ای بودم که تازه اتفاق افتاده بود: یک کامیون به یک گاری برخورد کرده بود. این گاری توسط کشاورزی رانده می‌شده و همسرش هم در کنار او بوده است. زن به زمین افتاده بود. سرش ترک خورده بود و در حوضچه‌ای از خون و مغز متلاشی‌اش نقش زمین شده بود. (هنوز با وحشت به یاد می‌آورم که در آن لحظه، این‌گونه به نظرم رسید که یک کیک خامه‌ایِ توت‌فرنگی روی زمین پاشیده شده است.) شوهر، جسد زنش را محکم در آغوش گرفته بود و با ناامیدی ناله می‌کرد. من خیلی نزدیک نشدم، زیرا شدیدا وحشتزده بودم: اولین باری بود که شاهد مغزی پاشیده بر روی زمین بودم (و خوشبختانه آخرین بار هم بود) ، اما این اولین باری بود که وجود مرگ، اندوه و ناامیدی را حس می‌کردم.

اگر آن زمان، من هم یک تلفن همراه مجهز به دوربین فیلم‌برداری داشتم، مانند همه‌ی بچه‌های امروزی، چه اتفاقی می‌افتاد؟ شاید من هم صحنه را با آن ضبط می‌کردم، تا به دوستانم نشان دهم که آنجا بوده‌ام. شاید من آن گنج بصری خود را در یوتیوب قرار می‌دادم تا سایر طرف‌داران [5]schadenfreude را خوشحال کنم. بعد از آن، چه کسی می‌داند؟ شاید اگر به ثبت چنین بدبختی‌هایی ادامه می‌دادم، ممکن بود نسبت به رنج دیگران بی‌تفاوت می‌شدم.

در عوض، من همه چیز را در حافظه خود حفظ کردم. هفتاد سال بعد، تصویر ذهنی آن زن، همچنان مرا درگیر خود می‌کند و در واقع، به من آموخته است که به‌جای بی‌تفاوت ماندن در مقابل رنج دیگران، با آنها همدلی کنم. من نمی‌دانم آیا جوانان امروزی نیز از همان فرصت‌هایی برخوردار خواهند بود که من برای رسیدن به بلوغ تا بزرگسالی داشته ام – درمورد آن بزرگسالانی که چشم‌های خود را به موبایل‌های خود دوخته‌اند و دیگر برای همیشه گم شده‌اند بهتر است چیزی نگوییم.

1 Umberto Eco
2 San Leo
3 Montefeltro
4 Piero della Francesca
5  کلمه‌ای آلمانی به معنای: خوشحالی از بدحالی دیگران

 

 

 

آموزش فتوشاپ – ویژه عکاسان

رتوش عکس توسط نرم افزار

آموزش جامع فتوشاپ مقدماتی تا پیش رفته رتوش برای عکاسان

در این دوره آموزشی جامع فتوشاپ، به موضوعاتی مانند جایگاه نرم افزار فتوشاپ در دنیای دیجیتالی امروزه می‌پردازیم و نگاهی خواهیم داشت به کاربرد فتوشاپ برای کارهایی مانند کراپ کردن یا ریکامپوز، یا بکارگیری از لایه های فتوشاپ برای ادیت کردن نان دیستراکتیو یا غیر تخریبی خواهیم پرداخت.

همچنین به موضوعاتی مانند ارتقا نورپردازی تصاویر و اینکه چطور می‌توانیم روی تصاویر دو بعدی، نقاشی کنیم ، عملیاتی مانند ماسک گذاری و نوردهی ، ویرایش تن رنگی و حذف اطلاعات رنگی، برای ایجاد تصاویر سیاه و سفید و … خواهیم پرداخت.

همچنین نحوه اعمال انواع افکت های فتوشاپ را با استفاده از فیلتر کننده ها، را برسی خواهیم کرد و اینکه چطور می‌توانیم افکت لنز فلر را اضافه کنیم و همچنین با استفاده از ابزار هایی مانند فوکوس گالری تصاویر زیبایی را بسازیم.

میخواهیم درک عمیقی از فتوشاپ را پیدا کنیم و از این نرم افزار عظیم برای روتوش نواحی ناخواسته و یا ارتقا بخشیدن پرتره ها و … استفاده کنیم. تمام این مفاهیم و کلی نکات ریز و کاربردی را گام به گام با هم طی خواهیم کرد. پس با ما همراه باشید …

تمامی عکاسان، حتی عکاسان حرفه ای با فتوشاپ آشنا هستند و این نرم افزار، جز محبوب ترین نرم افزارها برای آن ها به شمار می رود.

معمولا عکاسان حرفه ای و غیر حرفه ای هر یک برای ویرایش تصاویر خود، به فتوشاپ وابسته اند. حرفه ای ها برای از بین بردن مشکلات موجود در عکاسی و دادن رنگ و لعابی بهتر به تصاویر خود و مبتدی ها نیز برای پوشاندن ضعف خود! در این آموزش هدف ما این است که هر دو گروه و همچنین گروه مابین این دو، ارتباط را برقرار نموده و مشکلات خود را حل کنند.

فهرست سرفصل ها و مباحث مطرح شده در این دوره آموزشی، در ادامه آمده اند:
  • درس یکم: نحوه استفاده از ابزارهای مهم فتوشاپ
    • آشنایی با پالت لایه ها
    • ایجاد و حذف لایه ها
    • یادگیری چیدمان لایه ها
    • اتصال لایه ها به یکدیگر
    • آشنایی با ابزارهای انتخاب
  • درس دوم: ویرایش رنگ ها
    • آشنایی با رنگ ها و مدهای رنگی
    • کنترل رنگ ها
    • حذف یک یا چند رنگ تصویر
    • تبدیل تصویر رنگی به سیاه و سفید
    • تغییر و جا به جایی رنگ ها (تبدیل فصل بهار به پاییز)
  • درس سوم: نورپردازی و کنتراست (Contrast)
    • ایجاد یک اشعه نوری در تصویر
    • تنظیم نور تصویری که در محیط نامناسب گرفته شده
    • نورپردازی و ویرایش دقیق تصاویر
    • ایجاد افکت رنگی
    • تکنیک افکت رنگی روی سوژه خاص
  • درس چهارم: واقعی کردن تصاویر
    • برجسته سازی و تمرکز روی یک سوژه
    • بالا بردن وضوح تصویر
    • بعد دادن به یک سوژه
    • ایجاد عمق میدان به یک سوژه
    • هماهنگ سازی چند تصویر که در مکان و زمان مختلف ثبت شده
  • درس پنجم: ایجاد تغییرات روی تصاویر
    • تبدیل روز به شب
    • ایجاد حس حرکت در تصویر یا برای یک سوژه
    • حذف لکه یا هر چیزی از تصویر به صورت حرفه ای
  • درس ششم: بازسازی و روتوش تصاویر پرتره
    • حذف لکه از پوست
    • روتوش سریع پوست
    • حذف ته ریش، چروک پوست و جوش
    • ایجاد تار مو (مژه و ابرو)
    • جداسازی مو از بک گراند (Background) به صورت حرفه ای
    • هایلایت مو در تصویر
    • اصلاح رنگ پوست
    • ایجاد بافت پوست
    • تمرکز روی سوژه
    • به کارگیری از افکت های آماده
  • درس هفتم: اعمال جلوه های طبیعی
    • جلوه رعد و برق
    • جلوه دود
    • جلوه باران
  • درس هشتم: ذخیره سازی و انتشار
    • آشنایی و ذخیره تصاویر با فرمت های مختلف psd, pdf, png, tiff و jpg

کلیه کلاس‌ها به صورت حضوری و یا آنلاین از راه دور برگزار می‌گردد.

مقایسه عکس ادیت شده توسط سهیل ارجمند؛ قبل و بعد مقایسه عکس ادیت شده توسط سهیل ارجمند؛ قبل و بعد

مقایسه عکس ادیت شده با نرم‌افزار لایت‌روم و فتوشاپ

مقایسه عکس خام و رتوش شده توسط سهیل ارجمند؛ قبل و بعد

قبل و بعد از رتوش عکس پرتره قبل و بعد از رتوش عکس پرتره
قبل و بعد از رتوش عکس پرتره

نقد عکس پرتره آلفرد هیچکاک توسط فیلیپ هالسمن

آلفرد هیچکاک

Philippe Halsman The British film directorAlfred Hitchcock, at the time of the filming of his movie “TheBirds”. Universal Studios, Hollywood, California, USA. 1962. 

© Philippe Halsman | Magnum Photos

 

 

هنر عکاسی پرتره یکی از مهم‌ترین و عمده‌ترین سبک‌های عکاسی است که اندوه و شادی را در چهره‌ها به ثبت می‌رساند. فیلیپ هالسمن ، یکی از اسطوره‌های عکاسی پرتره که تصاویر ماندگاری را از ستاره های معروف تاریخ به ثبت رسانده است، از جمله این افراد می‌توان به میلتون برل، سید سیزر، گروچو مارکس و باب هوپ اشاره کرد. او غیر از تصاویری که از کمدین‌ها حین اجرایشان گرفته، از آنها در حال پریدن نیز عکس‌برداری کرد و این تصاویر، الهام‌بخش بسیاری از تصاویر در حال پریدن از افراد مشهور از جمله خانواده فورد، ادوارد هشتم، والیس سیمپسون، مریلین مونرو، ماریا فلیکس و ریچارد نیکسون بوده است.

از میان تصاویر مشهور او می‌توان به پرتره‌هایش از آلفرد هیچکاک اشاره کرد. یکی از این پرتره‌ها آلفرد هیچکاک این کارگردان انگلیسی فیلم‌های دلهره‌آور را به تصویر می‌کشد، تصویری سیاه و سفید از او در حالی که به حالت نیم رخ بر روی صندلی نشسته است و به دوربین و در نتیجه به بیننده زل زده است. در نگاه او شیطنت دیده می‌شود. و بر لبانش سیگار برگ بلندی است که یک پرنده بر روی آن نشسته است. پرنده بال‌های خود را کمی گشوده است، گویا قصد پریدن دارد. وجود همین عناصر تصویری کافی است تا بیننده فیلم پرندگان او را به خاطر آورد. آسمان تیره به ایجاد فضایی وهم‌آلود، که از شاخصه‌های کار هیچکاک است کمک کرده است. رنگ تیره لباس او حاکی از مرموز بودن او دارد و هیچ حس خوشحالی و آرامشی در تصویر وجود ندارد، اگر آرامشی هم به چشم بخورد بیننده را در انتظار اتفاقی شوم نگاه می‌دارد. هالسمن در بخشی از زندگی‌نامه خود نوشت: “به نظر می رسد هر چهره رمز و راز یک انسان را پنهان یا آشکار می کند”.  کار او بسیار ارزشمند است زیرا ادعایی درمورد فراتر رفتن از آن رمز و راز و “افشای دروغین” چیزی ندارد. برای او وجود رمز و راز کافی بود. برای ما هم باید همینطور باشد.

 

                                                      سهیل ارجمند   

 

دوره عکاسی پایه

کلاس عکاسی

علاقه‌مندان می‌توانند با مطالعه دقیق اطلاعات دوره و انتخاب کلاس عمومی یا خصوصی و پرداخت شهریه ثبت نام کنند. در صورت نیاز به مشاوره و کسب اطلاعات بیشترمی‌توانید توسط واتساپ یا تلفن تماس برقرار کنید.

در این دوره مباحث زیر مطرح می شود:

  • مختصری از تاریخچه عکاسی
  • شناخت انواع قطع دوربین‌ها
  • بررسی سنسور‌ها در دوربین‌های دیجیتال
  • مکانیزم‌ها وابزار کنترل نور (حساسیت، سرعت شا‌تر و دیافراگم)
  • عوامل مؤثر در عمق میدان
  • چگونگی انتخاب حالت‌های مختلف عکاسی و حالت‌های فوکوس اتوماتیک
  • بررسی لنز‌ها و فاصله کانونی و تأثیرات بصری آن بر روی پرسپکتیو، زاویه دید و عمق میدان
  • فاصله فوق کانونی
  • شناخت حالت‌های مختلف نور سنجی در دوربین‌ها
  • روش صحیح نور سنجی
  • کاربرد‌های براکتینگ در عکاسی دیجیتال
  • شناخت منابع نوری- نورهای متداوم و نورهای لحظه‌ای (فلاش)
  • نوردهی چندگانه
  • بررسی دمای رنگ و شیوه‌های کنترل آن هنگام عکاسی  white balance
  • اصلاح دمای رنگ به وسیله کارت خاکستری
  • بررسی آثار، مکاتب و سبک های عکاسی
  • شناخت عناصر بصری (قطع، نقطه، خط، سطح و تضادها)
  • کادر بندی و ترکیب عناصر تصویر
  • تکنیک های کاربردی در عکاسی (عکاسی در شب – پنینگ – قفل نورسنجی و قفل فوکوس – زوم این و زوم اوت – نقاشی با نور – موشن و فریز )
  • شناخت انواع فیلتر‌ها
  • آموزش منوی دوربین
  • بررسی آثار هنرجویان …
کلیه کلاس‌ها به صورت حضوری و یا آنلاین از راه دور برگزار می‌گردد.

باز‌تعریف عکاسی با نگاهی به آثار آندریاس گورسکی

آندریاس گورسکی

بازتعریف عکاسی


 آندریاس گورسکی (Andreas Gursky) از عکاسان معروف و معاصر است که آثارش به بالاترین قیمت در جهان به فروش می‌رسد. در این ویدیو که توسط سهیل ارجمند ترجمه و زیرنویس شده است، رالف روگوف (Ralph Rugoff) منتقد معروف و مدیر مدیر گالری هایوارد لندن، نگاهی به آثار او دارد و عکس های گورسکی را نقد می کند. 

طی چهار دهه گذشته، آندریاس گورسکی یکی از مهمترین هنرمندان و عکاسان جهان بوده است. او همواره در مورد مرزها و محدوده عکاسی، نحوه گسترش چیزی که یک عکس می تواند باشد و پرسشگری در مورد نحوه نگاه افراد به عکس‌ها، سوالاتی را مطرح می‌کند . این نمایشگاه نگاهی به کل زندگی حرفه ای او است. گورسکی احتمالاً بیشتر به عنوان یک وقایع نگار جسور اقتصاد جهانی شناخته می شود و مناظر حماسی را مستند نموده که سرمایه داری جهانی تولید کرده است. خب، وی کار خود را با عکاسی از چیزهای نزدیک به خانه شروع کرد. او در دوسلدورف آلمان زندگی می کند و به نحوه رفتار افراد به صورت گروهی، و رفتار ما به عنوان یک جمع، و ساختارهای جمعی علاقه داشت که رفتار ما را شکل می‌دهند. و بدین ترتیب، شروع به گرفتن عکس‌هایی مانند “سالرنو” کرد که این شهر بندری ایتالیا را به شما نشان می‌دهد و مانند تصویری از یک اکوسیستم اجتماعی کامل است .

آندریاس گفته است که به عکاسی به عنوان راهی در جهت تلاش برای درک چگونگی قرار گرفتن جهان در کنار هم علاقه دارد و او در یک عکس، یک جهان کامل را به شما نشان می‌دهد تا بتوانید نحوه کارکرد آن سیستم را درک کنید.

عکاسی دارای این مرجع دنیای واقعی است اما می تواند با یک مرجع خیالی نیز ترکیب شود و فکر می‌کنم در عکس های آندریاس، او از این مزیت بهره می‌برد که عکاسی می تواند به طور همزمان هر دو چیز را به شما ارائه دهد .

شاید مشهورترین عکس آندریاس، با نام “راین دو”، نه چندان دور از دوسلدورف باشد که او عکس را به صورت دیجیتالی ویرایش کرده، بنابراین چند ساختمان را که در واقع در آن طرف رودخانه هستند حذف کرده است. من فکر می کنم این در واقع تصویری از تمایل ما برای کنترل طبیعت است تا تصویری از یک رودخانه واقعی.

می‌دانید آندریاس چیزی گفته است که من واقعا از آن خوشم می آید و آن این است که عکس ها باهوش‌تر از ما هستند. چیزهایی که در یک عکس اتفاق می‌افتند، واقعا بیش از چیزی است که ما می‌توانیم درک کنیم. جایی در آنجا، کاتالوگ گورسکی قرار دارد. اگر از برخی از عکس‌های او، مانند این عکس از یک مزرعه گل‌لاله در هلند، خیلی دور بایستید، به نظر می‌رسد یک نقاشی راه‌راه انتزاعی است. فقط وقتی جلو می روید و از نزدیک نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید که چیست و یک پیکر بسیار کوچک انسان را، درست در آنجا، در میان این ردیف لاله‌ها، می بینید که رنگ‌آمیزی آنها کاملاً مصنوعی به نظر می‌رسد. فقط وقتی وارد گالری می‌شوید این تجربه باورنکردنی را بدست می‌آورید که باید دور از عکس‌ها بایستید تا شکل کلی را ببینید و سپس جلو بروید تا از نزدیک به جزئیات نگاه کنید و آنها را بررسی کنید، زیرا آنها به قدری بزرگ هستند که نمی‌توانید فقط با یک نگاه به همه چیز آن پی ببرید. هنگام نصب آثار نمایشگاه، من به طور تصادفی دائما از کلمه “نقاشی” استفاده می‌کردم، زیرا این آثار دارای پیچیدگی فرمی زیادی هستند و در اندازه نقاشی‌ها ارائه شده‌اند، بنابراین به نظر می‌رسد چیزی بین عکاسی و نقاشی هستند. او در حال تماشای هر نوع عکسی است که شما نیز می‌توانید ثبت کنید، او با تمام آن سنت‌های متفاوت بازی می‌کند تا چیزی کاملاً بی همتا بسازد . 

 

عكاسی از هتل ها

عكاسي معماري

اگر به دنبال یک عکاس خوب برای هتل خود هستید یا می خواهید بدانید چنین عکاسی چه قابلیت‌هایی باید داشته باشد، توصیه می‌کنیم که این مقاله را مطالعه کنید. هدف اصلی عکاس در این نوع عکاسی ایجاد تصاویری است که به بهترین وجه محیط هتل را به مخاطب نشان دهد. البته هر هتلی ویژگی‌های متفاوت، نقاط تاثیرگذار مختلف و مهمان‌های متفاوتی دارد در واقع پتانسیل هر هتل و مخاطبان آن می‌توانند کاملا متفاوت باشند.

در اصول عکاسی معماری از هتل دو عامل در نشان دادن هتل به بهترین نحو تاثیر دارد: یک، آنچه که صاحب آن ارائه می‌دهد و دو آن چیزی که می‌خواهد مشتریان خود را با آن جذب کند. این موضوع باعث می‌شود که عکاسی از هتل با دیگر پروژه ها متفاوت باشد. یکی از شاخص‌تری‌ خدمات ما در عکاسی از هتل، این است که هر روز می تواند کاملاً متفاوت از قبل باشد. عکاسی یا ساخت تیزر تبلیغاتی می تواند شامل تصاویری از نمای کلی هتل، بالا رفتن از پشت بام و پوشش دادن فضای زیبای درون هتل باشد. این کار می‌تواند از ویرایش عکس تا عکاسی معماری و تصاویر سبک زندگی هیجان انگیز و متنوع باشد. از طرفی تیم ما شامل گروهی از افراد برای نورپردازی، بررسی فضا و آماده سازی محیط و… است.

آیا عکاسی هنر است؟

عکاسی از غذا،رستوران و کافی شاپ

عکاسی چیست؟

 عکاسی یک رسانه است روشی برای ارتباط با واقعیت ها یا تخیلات، یا بیان عقاید. عکاسی نیازمند مهارت و قابلیت هنری در تناسب های متفاوت است.

 اگر خواهان استفاده کامل از ابزار آلات و داشتن اعتماد به نفس هستید وجود دانش تکنیکی الزامی است. روش شما را بر چه و چرا متمرکز می سازد. (محتوا و معنا)

همیشه از وسایل عکاسی و فرایند روز اطلاعات کامل داشته باشید. به نوع تصاویری که با آن میتوان ایجاد کرد فکر کنید.

در عکاسی سنتی تصویر موضوع توسط لنز دوربین شکل می گیرد و بر فیلم آغشته به لایه های از هالید نقره ثبت می شود. فرآیند با محلولهای شیمیایی در تاریکی صورت می گیرد. فناوری نوین امکان ثبت تصویر لنز را به صورت دیجیتال می دهد، نتایج با استفاده از کامپیوتر قابل تغییر است و به مواد شیمیایی یا تاریکخانه نیاز نیست.

 عکاسی جزئیات را به طور دقیق ثبت می‌کند و در گذشته به عینی و واقعی بودن شهرت داشت. ولی می‌توان به صور مختلف از آن استفاده کرد. ازعکس‌های تبلیغاتی گرفته تا عکس های هنری با بیان شخصی.

گرفتن عکس، ترکیبی از (الف) انجام کارهای دقیق عادی و مبتکرانه، برای کنترل نتیجه و (ب) تصمیم خلاقانه در مورد موضوع و هدف عکس است.عکس ها می توانند به دلیل محتوای موضوع، ساختار، یا کیفیات فنی، یا معنی، مورد تشویق یا نگاهش قرار گیرند.

باید چشم تان را برای ترکیب‌بندی پرورش دهید تا یاور شما برای ساده و قوی کردن عکس باشد. از عکس های عکاسان دیگر بیاموزید ولی اجازه ندهید نوع نگرش آن ها بر نگرش شما نسبت به موضوع تاثیر بگذارد. از تقلید کورکورانه سبک آن ها اجتناب کنید.

 موفقیت عکس باید با چگونگی رسیدن به هدفش سنجیده شود. احتمال دارد سنجش به لحاظ فنی مالی یا کاملا هنری باشد، یا نحوه ایجاد ارتباط با دیگران. در یک دنیای هارمونی تمام این جوانب در ترکیب با هم هستند

از کتاب عکاسی پایه نوشته سهیل ارجمند